تعریف
ناودانی یکی از مقاطع فولادی باز است که معمولاً به-صورت “U” یا “C” تولید می‌شود، و شامل یک جان (بخش افقی) و دو بال (بخش‌های عمودی) است.
در انگلیسی این پروفیل را غالباً «Channel» یا «U-Channel» می‌نامند.
مشخصات فنی و انواع
- اساساً دو نوع کلی: ناودانی سبک و ناودانی سنگین.
- بر اساس استانداردهای تولید: مثلاً استانداردهای اروپایی «UPN / UPE» که تفاوت در شکل بال‌ها دارند.
- جنس: معمولاً فولاد کربنی، اما امکان تولید از آلومینیوم یا فولاد گالوانیزه نیز وجود دارد.
- روش تولید: نورد گرم، نورد سرد یا پرس ورق، بسته به ابعاد و کاربرد.
کاربردها
ناودانی‌ها به دلیل شکل خاص و مقاومتشان در کاربردهای بسیار متنوعی به‌کار می‌روند:
- در ساختمان‌سازی: برای چارچوب درب و پنجره، وال‌پست، پشت‌بام، سقف‌های سبک.
- در سازه‌های صنعتی و ماشین‌آلات: به‌عنوان تیرچه، تیر حمال، مهاربند، شاسی.
- در محیط‌های مرطوب یا خورنده: نوع گالوانیزه شده برای مقابله با خوردگی مناسب است.
مزایا
برخی از مزایای مهم ناودانی عبارتند از:
- مقاومت بالا در مقابل بارها و نیروهای وارد شده به سازه.
- اشغال فضای کم نسبت به برخی مقاطع دیگر.
- مناسب برای نصب و اجرای سریع.
- تنوع زیاد در ابعاد، وزن و جنس که امکان استفاده در پروژه‌های گوناگون را فراهم می‌کند.
نکات مهم هنگام انتخاب و اجرا
- مطمئن شوید استاندارد محصول مناسب کاربردتان است (سنگین یا سبک).
- در محیط‌های مرطوب یا خورنده، حتماً نوع گالوانیزه یا پوشش‌دار انتخاب شود.
- انتخاب سایز مناسب براساس بارگذاری و نوع سازه بسیار مهم است.
- نصب و اتصال صحیح (اتصالات، پیچ، جوش) را جدی بگیرید چون ضعف در اتصال می‌تواند عملکرد سازه را کاهش دهد.
افزودن دیدگاه